متخصصان بهداشت، مانند روانشناسان، می توانند سالها تمرین و تجربه عملی برای ساختن مهارت های ارتباطی خود داشته باشند تا اخبار دشوار را با حساسیت ارائه دهند. آنها به سرعت یاد می گیرند که وقتی خبر بدی به کودکان می رسد، تهیه آن ضروری است. در بعضی از مواقع، همه والدین مجبورند شرایط سخت یا ناخوشایند را به فرزندان خود ارتباط دهند. خواه مرگ یک حیوان خانگی، فرار از خانه، جدایی و طلاق یا سخت تر باشد، گذراندن یک دوست عزیز – فرزندان و والدین به شما نیاز دارند تا در این اوقات سخت بتوانند پاسخ ها و رفتارهای عاطفی خود را جستجو کنند. واضح است که این وظیفه هولناک برای هرکسی است زیرا ممکن است احساس کنیم که برای رسیدگی به چنین شرایطی ناکافی هستیم. تحقیق و تجربه به ما می گوید که مهم این است که کودکان به شما اطلاع دهند که برای پاسخ به همه سؤالات در دسترس هستید و به همان میزان نیاز به پشتیبانی نیاز دارید.
در اینجا چند نکته برتر برای ارائه خبرهای بد به فرزندانتان – و مقابله با پیامدهای بعدی – ارائه شده است.
یک) صادق باشید
واقعیت ها را در سطحی متناسب با سن کودک بیان کنید. کودکان کوچکتر ممکن است برای درک پیامدهای خبر بد و معنای آن برای آنها چه نیاز به کمک داشته باشند. به عنوان مثال، نزدیک شدن به موضوع مرگ یا خسارت ممکن است منجر به گفتگو در مورد اینکه واقعاً مرگ چیست، شود. از کلماتی که آنها می فهمند استفاده کنید و از گفتن مسائل به گونه ای که ممکن است کودکان را در مورد آنچه واقعاً می گویند سردرگم کند پرهیز کنید. واضح صحبت کنید.
برای نوجوانان، بسیار مهم است که سانسور کردن یا محدود کردن جزئیات اطلاعات را انجام ندهید، زیرا این اغلب منجر شکل گیری این ایده در ایشان می شود که پدر و مادر صادق نیستند.
دو) برای پاسخ به سوالات آنها آماده باشید
کودکان می خواهند به سؤالاتشان پاسخ داده شود. یک نظرسنجی در مورد نوجوانان نشان داد کسانی که در مواقع بحرانی به اطلاعات مورد نظر والدین خود دسترسی داشته اند، بسیار خوشحال تر از کسانی هستند که به آنها گفته می شود “سؤالی نپرسند”. ضروری است یک زمان را برای این کار اختصاص دهید که بتوانید به پرسش های کودکان خود پاسخ دهید، زمانی کافی برای کودکان بتوانند به آنچه می خواهند بپرسند فکر کنند، و برای شما برای اینکه وقت داشته باشید با آرامش پاسخ دهید.
از گفتگوهای دشوار بلافاصله قبل از مدرسه یا محل کار خودداری کنید زیرا ممکن است با استرس و اضطراب روبرو شوید بدون اینکه فرصتی مناسب برای پرداختن به این احساسات داشته باشید.
علاوه بر این، برای سؤالات ناخوشایند یا فریبنده آماده شوید و در صورت امکان برای پاسخ به آنها آماده باشید. اگر نمی توانید به یک سؤال خاص پاسخ دهید، درست است که بپذیرید که نمی دانید، نه اینکه یک توضیح بیش از حد پیچیده به آنها ارائه دهید.
سه) به توانایی آنها در کنار آمدن با اخبار و حق شنیدن آنها احترام بگذارید
احترام به مرحله رشد و بلوغ کودکان ضروری است. هیچ کس دوست ندارد با او مثل یک کودک که متوجه موضوع نیست صحبت شود. کودکانی که والدین با آنها به عنوان “برابر” صحبت می کنند، احساس احترام و اعتماد می کنند و احتمالاً در یک وضعیت مشکل ساز با بلوغ بیشتری رفتار می کنند.
در یک مطالعه تحقیقاتی توسط Donovan، Thompson، LeFebvre و Tollison (2017) نوجوانان پاسخ دهنده به تحقیق که زودتر درک می کردند والدینشان در مورد مسائل سخت با آنها بیشتر به عنوان همسالان بحث می کنند، رتبه های بالاتری از کیفیت افشای اطلاعات و امنیت بیشتری را برای افشای اطلاعات به والدین خود کسب می کنند. به عبارتی بیشتر محتمل است که رفتار مشابهی نشان دهند و مشکلات خصوصی یا پیچیده خود را با والدینشان در میان بگذارند.
چهار) اطمینان ببخشيد
نقش اساسی والدین در فراهم آوردن راحتی و اطمینان در کودکان در زمان استرس زا و پریشانی است. به آنها اجازه دهید احساس خوبی نسبت به هر چه را که سپری می کنند داشته باشند (مانند غم، عصبانیت). توضیح دهید که این احساسات پاسخهای کاملاً نرمالی به وضعیت هستند.
به آنها اطمینان دهید که شما در هر زمان امکان پاسخ دادن به هرگونه سؤال یا گفتگو درباره این وضعیت را دارید. به آنها اطمینان دهید که عاشق آنها هستید.
پنج) از خودتان مراقبت کنید
احساسات خود را به اشتراک بگذارید. تجربه شرایط دشوار و همچنین صحبت کردن در مورد آن با دیگران، می تواند فرسوده کننده باشد. مراقبت از وضعیت احساسی خود بسیار مهم است. صداقت بخشی از مراقبت از احساس انسان است.
علاوه بر این، كاملاً خوب است كه به بچه های خود اجازه دهید ببینند كه شما غمگین، عصبانی، ناراحت و غیره هستید. این به آنها فرصتی می دهد تا ببینند كه چگونه احساسات بر دیگران تأثیر می گذارد و یاد می گیرند كه چگونه آنها را بطور مؤثر تنظیم كنند. والدین الگوهای عاطفی برای کودکان هستند، به ویژه در مواقع بحران، و فرزندان شما به ناچار دنباله روی شما خواهند بود تا ارزیابی کنند که در این مواقع چه پاسخی مناسب است. طبیعی باشید و در مورد آن صحبت کنید.
شش) در صورت نیاز برای خود و کودکانتان از دیگران هم کمک بگیرید
علاوه بر تمام آنچه که گفته شد، هم برای خودتان و هم برای فرزندتان در صورت نیاز از دیگران نیز کمک بگیرید. تماس با دوستان و اقوام پشتیبان خود و به اشتراک گذاشتن احساس و یا چیزهایی که شما احتیاج دارید، می تواند به همه کمک کند تا بهتر با مشکلات کنار بیایند. علاوه بر این، اگر احساس ناراحتی می کنید یا به نظر می رسد بچه ها مقابله با اوقات سخت را پشت سر می گذارند، یک روانشناس کودک پیدا کنید که بتواند با خانواده شما همکاری کند. روانشناسان کودک می توانند به شما در تهیه یک استراتژی مناسب برای پیشروی کمک کنند
دیدگاهتان را بنویسید